پاییز

          بَنَفشِـــــه 
            بازدید : 4
          دوشنبه 30 دی 1392
           نظرات (0)
        

شبیه برگ پاییزی پس از تو قسمت بادم.....خدا حافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم....خدا حافظ و این یعنی که من بعد از تو می میرم....در این تنهایی مطلق که میبندد به زنجیرم.....و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمیگیرد....و برف نا امیدی بر سرم یکریز میبارد....چگونه بگذرم . از عشق,از دلبستگیهایم.....چگونه میروی با اینکه میدانی چه تنهایم.....همیشه با . تو بودن های من دیری نمی پاید.....و بعد از تو . کسی دیگر به دیدارم نمی آید.....تمام لحظه های من پر از تکرار . بی رحمیست....چگونه میتوان با اینهمه نا مهربانی زیست....ببین دلتنگ دلتنگم از این بی حاصلی لبریز....و این را خوب میدانم که میپوسم در این پاییز

ارسال نظر برای این مطلب